Moedersterfte of maternale sterfte is helaas zo oud als de mensheid en moeilijk te accepteren en te plaatsen in het leven van alledag. Dat leven draait om een gezonde moeder en vader.

Het overlijden van een van de stichters van het gezin heeft enorme impact op de achterblijvers, de partner, de overige kinderen en familieleden. Schrijnend is dat met name in landen met lage inkomens per hoofd van de bevolking vaak de moedersterfte vermijdbaar was. De WHO is leidend in het aankaarten van het probleem en actief in het adviseren van landen, waar de moedersterfte van grote betekenis is.

Zie verder de vertaalde documenten van de WHO-UNFPA.

Hieronder “Moedersterfte”, column van M. Sanders.

Moedersterfte in de wereld. Het zal je maar gebeuren dat je alleen als gebroken onervaren ouder met je kind na de bevalling overblijft. Als verloskundige heb ik het een keer meegemaakt dat de zojuist moeder geworden vrouw, 3 weken later kwam te overlijden ten gevolge van een hersentumor. De diagnose en prognose waren bekend geworden aan het eind van de zwangerschap. Onbeschrijfelijk verdrietig was het op de begrafenis met de echtgenoot, de weduwnaar en baby, reeds nu al half wees.

Veel problemen duiken voor beiden op en zullen dat jaren blijven doen, een pittig lot. Vanuit de verre verte komt het gevoel dat deze sterfte onvermijdelijk was, gezien de hersentumor. In Nederland is een groot deel van de Moedersterfte aan dit soort oorzaken te wijten. Het door het leven moeten zonder je eigen moeder kan diepe wonden creëren. Altijd een intiem gemis voelen en bijvoorbeeld zelf geen kinderen willen, omdat je die deze ellende niet aan wilt doen. In een gesprek, dat ik ooit had met een vrouw, die haar moeder nooit kende kwamen die eenzaamheid en stelligheid van geen moeder willen worden sterk aan de orde. (zie verhalen van moeders op de website: www.whiteribbon.nl) Zeer wrang is het om te beseffen dat de meeste maternale sterftes in de wereld vermijdbaar zijn, in tegenstelling tot West-Europa. Door die schandalige vermijdbaarheid is er maar één oplossing, namelijk aan de slag!

Betere informatie aan zwangeren betreffende de zwangerschap, zorgen voor goed drinkwater en een snelle verbinding met het ziekenhuis, waar goed opgeleide professionals werken. Zo eenvoudig, maar ga er maar aan staan! De laatste jaren richten steeds meer NGO’s als Artsen zonder Grenzen en Amref zich op moeder- en kindzorg en wordt de vermindering van
Moedersterfte zelfs als doel genoemd. Dat was 10 jaar geleden wel anders!

Dus dat is een positieve ontwikkeling en dat geeft de energie om door te gaan. Het gruwelijke feit van de gemiste moeders in een maatschappij kan tot gevolg hebben dat er onbalans is, een haperende verzorging en opvoeding van kinderen. Het geeft een land, met name waar een hoge Moedersterfte is, geen sterke basis waarop mensen zich kunnen ontwikkelen. Veel te veel traumata en blokkades staan mensen in deze situatie in de weg tot een voorspoedig leven. Dus beginnen bij de basis, we zijn het er met velen over eens en we blijven het roepen waar we kunnen: goed water, goede zorg en goede opleidingen voor zorg professionals, met als uitkomst veel minder Moedersterfte.